Prowadź mnie
Wyszepczę tę prawdę, w ciszę,w niewidzialny
wiatr
Usłyszysz? Czy obojętnie przejdziesz
obok…
Teraz już czas mieć siłę, czas wysuszyć
aksamitne łzy
Zima w Moim sercu schowała zamarznięty
ból…
Ból, który stopniał wraz z pojawieniem się,
trzepoczących skrzydełek Motyla.
Pozwalasz naszym sercom płonąć tym samym
ogniem...
Nie zabieraj mi tego...
autor
pszczółkaksc
Dodano: 2009-01-20 15:49:50
Ten wiersz przeczytano 755 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
piękna prośba - wołanie ze łzami w oczach - jeśli ma
serce nie zabierze Ci tego -wzruszył mnie ten wiersz
mysle ze po takiej slicznej proźbie wysłycha cie i nie
zabierze ci tego :)
ładna prośba wskrzeszonego uczucia miłości -
wzruszające na Tak