Proza...
To dla ciebie świat śpiewa
to dla ciebie szumią drzewa
każdą chwile ci oddałam
serce czyste myśl wspaniała
jesteś rąbkiem swojego przeznaczenia
a nim rosną liście życia
świat twój cały j trzymasz w dłoni
a niepogoda to podszycie
wiec podążaj prosto ku słońcu
dawaj przykład dla drugiego
jesteś w swoim żywiole
proza duszy jest sumieniem
autor
kryst...
Dodano: 2020-01-22 16:05:01
Ten wiersz przeczytano 589 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Wspaniały wiersz, o prozie, a może i poezji życia.
Do mnie też najbardziej ostatnia strofa przemawia.
Dobrego wieczoru życzę:)
"Iść, zawsze iść w stronę słońca..." mimo tej prozy
życia...Iść i być...
Pozdrawiam serdecznie :)
ostatnia zwrotka przemawia.
Ciekawie ujęty temat, zgoda na puentę...ale
-w pierwszej zwrotce rymy
-5 wers za długo mi się czyta
- w 7 literówka
-8, co to jest podszycie?
Ale to tylko moje, może się mylę?
Pozdrawiam
Piękna proza zycia. Niekiedy nie zdajemy sobie z
piękna otaczającego nas otoczenia.
Pozdrawiam
Proza duszy jest sumieniem... dobre podsumowanie
Pozdrawiam serdecznie
Dawaj przykład dla drugiego - bezcenne
dobra życiowa refleksja, pozdrawiam serdecznie.