proza wszelaka..

Popiołem przysypałeś kwiaty
Szaty znów zmieniasz na czerń
Szatanie mój kochany
Oddałeś serce
w ofierze, kobiecie?
Miłość oślepiła?
Ha.., miłość - marność słowa...
Politowanie nad Twoją duszą utraconą,
bo kto raz w miłość popadł
Ten już stracony...

Czy nie dość ludzi przez miłość w Piekle się znalazła?
Przystań taka, co?
Biedaku jeden, jedyny na świecie..
Żal, smutek, łzy,
taki ból w sercu, co?
"powinieneś w niebie być?"
Ha.. proza wszelaka..

Idź na dół
Jak żeś kochać chciał,
To zobacz co miłościa jest..

autor

Pawla

Napisany: 2005-01-16 Dodano: 2006-01-17 00:01:29

Ten wiersz przeczytano 509 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Zimny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie