Prozaicznie
Któż cię słucha poeto uwikłany w dzieje?
Komu dziś są potrzebne rymy twojej liry?
Na piedestał wyniosłeś wartości najwyższe,
zło wytykając ludziom, przywary i winy.
Dziwne czasy nastały zaklinaczu słowa.
Nikt nie chce prawdy słuchać, ni do walki
stawać.
Sybarytyzm i narcyzm dziś życia osnowa,
wątkiem koniunkturalizm i płachta jak
znalazł.
Nią zakryjesz ohydę i plugastwo
wszelkie.
Brokatem ozdobiona, pozawraca w głowach,
bo nic się nie zmieniło wraz z kolejnym
wiekiem,
starczy chleb i igrzyska, na nic wielka
mowa.
autor
fatamorgana7
Dodano: 2020-04-22 14:22:43
Ten wiersz przeczytano 3047 razy
Oddanych głosów: 83
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (76)
Ze słowem jak z wodą :) W żyzną ziemię wsiąknie, po
kamieniu spłynie :)
Fajny wiersz.
Cieszę się, że wiersz przemawia do Was, dziękuję za
komentarze.
Renatko, Bartku, Kazimierzu, Aniu - pozdrawiam
serdecznie :)
Witaj Małgosiu.
Bardzo wartościowy wiersz i bardzo refleksyjny.
Zatrzymuje przekazem
Pozdrawiam serdecznie.:),
Bardzo mądry, prawdziwy i wymowny wiersz, ze świetną
puentą, pozdrawiam ciepło.
Znakomity wiersz, Małgosiu! W sumie - nic dodać, nic
ująć... Myślę jednak, że wciąż jest "garstka"
odważnych i prawdziwych :-) :-) Choć puenta jakże
słuszna, niestety... Bo ci odważni zawsze w
mniejszości.... I tak już chyba pozostanie...
Super :-) Pozdrawiam ciepło Poetkę, ja, stary prozaik
:-) Miłego popołudnia :-)
Mocny wiersz o prozie życia:) Dziś chyba nie są dobre
czasy dla poetów, z moich obserwacji wynika, że mało
ludzi interesuje się poezją i ogólnie literaturą ( z
wyjątkiem Bejowiczów;) Może teraz wzrośnie
czytelnictwo na kwarantannie :)
Pozdrawiam ciepło Małgosiu:)
Do Pana Fluida specjalnie:
Nie cierpię fałszywych kont i głupawych avatarów, bo
wtedy można bezkarnie pisać wszystko, co się chce i
hejtować do woli.
Powodzenia w życiu życzę i nie zapraszam pod moje
wierszyki.
Dziękuję bardzo za Wasze odwiedziny i komentarze. Te
szczere i te lekko złośliwe ;)
BajtYnko, Arku, Andreasie, Valanthil, Andrzeju,
Mariuszu i Ciebie Fluidzie również, pozdrawiam
serdecznie :)
no wreszcie odrkylas istote czlowieczenstwa ;))
i gdybym sie chcial podlizac to bym napisal, ze dzieki
poezji poznalem taka usmiechnieta Autorke, :)
Gorzka prawda.
Pozdrawiam
Bardzo wymowny przekaz.
Pozdrawiam serdecznie
Ja słucham.
Dzisiaj bardzo dobrze ma się powierzchowność i
prostactwo.
Pozdrawiam ciepło.
"Któż cię słucha poeto" — już pierwszy wers trafia
mnie prosto w serce. Wszak napisałem w poprzednim:
"
O czym miałby pisać dojrzały poeta,
wszak czasy bezbarwne, nijakie i ckliwe?
Jak ubrać codzienność w liryczny estetyzm,
gdy natchnień erekcje płochliwym motylem?"
Powiem prozaicznie: wiem, o czym piszesz i życzę, byś
dalej walczyła i bawiła się w zaklinanie słowa. :):)
mądre przesłanie, b. dobry wiersz