Próżnia
Nie ma miłości, nie ma
Nie ma litości, nie ma
Nie ma radości, nie ma
Nie ma śmierci, nie ma
Tylko sam, tylko sam
Jesteś sam, jesteś sam
Bo Ty beze mnie, bo ja bez Ciebie
Bo ja bez Ciebie, bo Ty beze mnie
Nieistniejesz, nieistnieję..
Nie zna miłości, nie zna
Nie zna litości, nie zna
Nie zna radości, nie zna
Nie zna śmierci, nie zna
Bez miłości, nie ma
Bez płaczu, nie zna
Bez radości, nie ma
Bez śmierci, nie zna
Bez niego, nie ma
Tylko sama, tylko sam
Nic nie było, nic nie ma
Nikt nie zna, nikt nie pozna
Bez miłości, bez płaczu, bez ognia..
autor
hestia
Dodano: 2008-05-13 18:16:07
Ten wiersz przeczytano 509 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Przy pierwszej zwrotce myślałem, że znów beznadziejne
powtórzenia. Czym dalej czytałem to ogarniał mnie
zachwyt. Bohaterka wiersza jakby opętana, coraz
głębiej i głębiej. Dopiero zakończenie jakby
przytomniejsze "Bez miłości, bez płaczu, bez ognia"
bardzo mocno wykuwa sens słów. Bardzo mi sie podoba
pomysł i wykonanie.