Pryzmaty
Przecinki deszczu na nagich konarach-
zaczątki tęczy w milionowych rosach.
Chociaż zapłakana- pora doskonała
na rozproszenia.
Aż siedem cudów na parkiecie nieba
deszczowym kroplom
po nosach.
autor
AAnanke
Dodano: 2012-11-06 22:02:53
Ten wiersz przeczytano 526 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
"Przecinki deszczu"
Pięknie :)
Piękny obraz. Każda kropelka deszczu działa jak
pryzmat, rozszczepiający światło białe na "siedem
cudów".
Pozdrawiam, stęskniona za tęczą :)
siedem cudów jest tylko na ziemi
ponad - jest znacznie więcej
"pora doskonała
na rozproszenia"
ależ niesamowity deszcz świetnych metafor, i to
jeszcze w takim krótkim wierszu :-)
Ach! Ta przyroda, aż kręci w nogach. Pląsam w deszczu
widząc odbicie w kałużach. Przecinki smętnie spływają
po parasolach. Ciekawie o tych pryzmatach piszesz :)