Przebłysk

Tak ... Ten kubek.

Pomiędzy wierszami szukam przeszłości
Wśród starych, zżółkłych wyrzutów sumienia
Otwieram paczkę moich wad i ułomności
Wrzucam je do kubka, gdzie topią się marzenia


Wśród ponętnych metafor gubię nowy zegarek
Przez ulicę biegnę bez czasu z odrobiną patosu
Kolejne wspomnienie- mdłe, umarł wuj Marek
Na pogrzebie wiążę buta, sznurowadłem od losu


Czas wciąż wraca, jak byk- unikam jego rogów
I dalej iść trzeba, pomimo, wbrew sobie
W kubku topi sie wszystko, nawet wiara w bogów
Nie mam nawet czapki z pomponem na głowie


Nadal idę za rękę, nie sam, ze szczęściem straconym
Nadzieja- matka mnie budzi, tylko coś sobie przyśniłem
W ciszy tkwię, choć jestem człowiekiem oswobodzonym
Do kuchni biegnę, do kubka, choć nigdy nie marzyłem

autor

Miron Białowieski

Napisany: 2008-02-03 Dodano: 2008-02-14 14:44:29

Ten wiersz przeczytano 504 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Toniczny Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie