- Przebudzenie -

Po raz pierwszy ujrzałem ją nad brzegiem morza
Jej nagie ciało ociekało zimną wodą
Zmoczone włosy oplatały blade ramiona
Rozmawiała z falami rękoma dotykając delikatnie
pienistych grzbietów
Ziarenka mokrego piasku oblepiając stopy odizolowały
kobietę od suchej przestrzeni
Łagodne powiewy mas powietrza niby pieszczoty
kochanka muskały jej afrodyckie piersi
Czerwony blask zachodzącego słońca opóżniał swe odejście za horyzont błękitnych wód
Prawa fizyki nieobejmowały jej otoczenia uciekając
poza słyszalność cichego oddechu
Była wszechwładna jak Bóg ... ze zła czyniła dobro
z dobra raj ...
Łono niczym bezgwiezdna noc dawało ukojenie
nieśmiało padającym kroplom ciepłego
deszczu
Oczy mieniące się barwami świata odbijały mozaikę
wojny i pokoju emanując mocą odradzającego się
życia ...

Schowany za wydmą obserwowałem niezwykłą
istotę
Nie chciałem aby mnie spostrzegła nie wiedząc
jak się zachowa ogarniając zmysłami poznania całą
moją osobę
Nie mierzyłem czasu - nie pojmowałem ciągłego
przemijania materii
Czułem jednak że nie jestem sobą samodzielnym
organizmem
Obumarła gałąź stuletniego dębu
Z systematycznym narastaniem coraz bardziej
uciążliwym odczuwałem samotność oderwanego
konara pośród tysięcy drzew ...
Wychyliłem się poza obręb skarpy
Jeszcze chwilę obserwowałem jej cudowną postać
Nie trwało to długo ...
I wówczas to ona po raz pierwszy ujrzała mnie ...
Nic więcej nie pamiętam ...
Owładneła mnie całkowicie swym ciepłem
( Pozostawiając na wieki obraz i dotyk w zmąconej
bólem wyobrażni ... )

bezdroze

autor

bezdroze

Dodano: 2009-03-15 03:38:07

Ten wiersz przeczytano 778 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie