przebudzenie
słońce leniwie
podnosi się z morza
jakby nie chciało
dnia witać bez ciebie
ale krzyk ptaków
resztki snów otrząsa
nieubłaganie
budząc rzeczywistość
zostało tylko
kilka twoich wierszy
i pierwsza róża
całkiem zasuszona
jak moje pragnienia
- kludmia
Komentarze (28)
Piękny,nostalgią pachnący wiersz.
Bardzo mi się podoba:)
"ale krzyk ptaków
resztki snów otrząsa
nieubłaganie..."
"i pierwsza róża całkiem zasuszona jak moje
pragnienia"...
Pozdrawiam serdecznie:)
Miłego dnia życzę:)
+ :)
Piękny wiersz. Miłego dnia.
Tęsknota ze smutkiem w parze przemówiły tu jednym
głosem. Dobry wiersz.
z nutką melancholii to piękne przebudzenie ....moje
klimaty w tle morze ....
pozdrawiam:-)))
"krzyk ptaków
resztki snów otrząsa" - ładna metafora..
Bardzo dziękuję za odwiedziny i życzę przyjemnego
dnia:) ...pozdrawiam:)
Przebudzenie- bardzo smutne, ech życie!
Szkoda, że to czego pragniesz staje się martwe.
Dobranoc
Dobry wiersz, Lucynko - zbudowałaś nastrój, który do
mnie mówi... bardzo na tak :)
Ciekawe te Twoje przebudzenie takie nostalgiczne i te
słońce leniwie
podnosi się z morza?
Właśnie wróciłam z nad morza i powiem Ci, że to, co
widziałam bardzo by pasowało do Twojego wiersza…
Morze jest rozszalałe jak Twoja tęsknota do niego…
Pozdrawiam serdecznie:)
Smutny, ładny wiersz.
Pozdrawiam
trafiasz idealnie w punkt
Wiersz pełen wspomnień,skądś to znam. Pozdrawiam :)
Ładny wiersz. Moje klimaty.
Pozdrawiam :)