przebudzenie

Witam, bardzo ładny wiersz. To pan jako jeden z
pierwszych czytelników tutaj na beju dodał mi otuchy
do pisania i nie zniechęcił. Jakoś sobie radzę, słabo
bo słabo, ale pisanie sprawia mi przyjemność.:)

Świetnie się czyta - też przyśpieszałem (jak Bella
Jagódka) w trakcie podejmowania kolejnych strof:)

Pozdrawiam!

Bardzo dobry z dobrą dramaturgią wiersz,można rzec,że
napięcie narasta w miarę czytania,świetne
wczucie się w postać zajączka.
Pozdrawiam serdecznie:)

"siedzi sobie zając pod miedzą..."

fajny wiersz...
pozdrawiam pięknie:)

- czasem to i ja czuję się tak jak ten zając pod
miedzą..podejrzewam nawet, ze większość tak ma...
- po-zdrówka

Ciekawy wiersz, nie robię uwag bo Krzemanka jest
najlepsza w tym :))))

Bardzo ciekawie.
Pozdrawiam.

bardzo rytmiczny wiersz...czytając go -
przyśpieszałam:) dramatyczny, a ciekawy.

Rozbudzasz wyobraźnię czytelnika. Dramatyzm w wierszu
potrafi się udzielić. Miło było
przeczytać:)Pozdrawiam:)

Dobrze opisany lek, zająca:)

krzemaneczko: myślę tak:
po czasie gdy był bez świadomości...
a może rzeczywiście bezświadomość jako stan? nie
potrafię rozsądzić. "ponura" to racja. dzięki. nie
zwróciłem uwagi... tak jest jak pisze się na bieżąco

Pięknie się autor wczuł w rolę zająca.
"noc ponura ciemna" - tak sobie czytam początek i
zastanawiam się czy "bezświadomości" nie powinno być
razem? Mam nadzieję, że autor wybaczy mi te
czytelnicze uwagi. Miłego dnia.

niesamowity wiersz z obrazem lęku i z równie
zaskakującą pointą Pozdrawiam serdecznie:))

Bardzo ładny wiersz, z poruszającym opisem bólu i
strachu aż się go czuje. Pozdrawiam:)

Witaj, witaj...dawno Cię nie było. Bardzo obrazowy i
czytelny, jednocześnie poruszający przekaz lęku,
wywołany zewnętrznymi czynnikami. Pozdrawiam
Swicha:-))