Przebudzenie
Im dłużej żyć mi dane, tym bardziej się
dziwię,
jakże mogłem od prawdy tak daleko
odstać?
Patrzyłem na to życie przez zwierciadło
krzywe,
a rzeczywistość przecież tak banalnie
prosta.
Strach co zdrowy egoizm zmienił w
egocentryzm,
było "ja" i "mnie" było - "my" i "nam"
umknęło
i choć wiem, że nie sposób za życia być
świętym,
coraz bardziej podziwiam świat - stworzenia
dzieło.
Dziś nie boję się życia, śmierci, a w
miłości
szukam sensu istnienia, dla spokoju
duszy,
być przydatnym się staram w miarę
możliwości,
choć dopada zwątpienie kiedy licho kusi.
Pozwoliła choroba zrozumieć pokorę,
przyjaciele nie dali abym zwątpił w
ludzi
i pogodę mam ducha, chociaż ciało chore,
bo nim spocznę snem wiecznym, przyszło się
obudzić.
autor
karat
Dodano: 2018-01-21 12:42:23
Ten wiersz przeczytano 2069 razy
Oddanych głosów: 70
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (68)
Piękna refleksja Karacie zdrowia zdrowia zdrowia !!!
Zawsze jest pora się przebudzić, życiowe, piękne
słowa.
Pozdrawiam:)
Ciekawy przekaz Pozdrawiam.
"Dziś nie boję się życia, śmierci, a w miłości
szukam sensu istnienia, dla spokoju duszy,"
Karacie, chciałabym potrafić tak przyjąć przyszłość
jak w Twoich słowach.
Wciąż życzę Ci Zwycięstwa.
Karat, witam pięknie ująłeś to co życie nam daje,choć
czasem nie tego oczekujemy.pozdrawiam
Jak zawsze ciekawie i mądrze?
karacie, zawsze Twoje wiersze są refleksyjne i
życiowe:)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i uśmiech ślę, Ola:)
życiowy, mądry...choroba czasami pozwala spojrzeć z
innej strony, uczy pokory i uświadamia nam, że
najważniejszy jest stan umysłu z pozytywnym
nastawieniem do wszystkiego+:) pozdrawiam karacie
Ciągle jestem pod wrażeniem Pana mądrych i pięknych
wierszy.
Miłego dnia:)
znam to bo sam to przeżyłem
sam to przeszedłem też swoje wiem pozdrawiam
serdecznie
wspaniały refleksyjny wiersz - cieplutko pozdrawiam:)
Ostatnia strofa podoba się szczególnie!
Pozdrawiam Karacie :)
Choroba człowieka zmienia...pokora uzmysławia o naszej
kruchości, a podane dłonie o możliwości serc
innych...i tak trzymać...dzisiaj Ty doświadczasz
choroby, kto wie, czy jutro i ja nie będę w takiej
sytuacji, a wtedy jakże pięknym gestem jest dobre
słowo i wsparcie...
pizdrawiam Cię bardzo ciepło...dość już pokory, teraz
czas pożyć pełną piersią, jak to powiadają...i tak
zrób...
Mam nadzieję, że "Obudzenie " nie oznacza pogodzenie
się i świadomą rezygnację.Naprawdę ciekawe
refleksje.Pozdrawiam serdecznie życząc sił.
piękna refleksja nad sensem życia,,pozdrawiam :)