Przebudzenie
Dla tych co zbyt długo trwają przeszłością tomik pt. Przejść Przez Wszystko J.M.
Dość już tego, co było!
Wspomnień legiony powale,
zamaluje kolorem szarych dni tło,
otrę policzek zwilgły i zostawię,
gdzie poległych serca pole.
Choć wspomnień nie zmaże czas,
pod zbrojnym kluczem,
zamknę je wszystkie naraz.
Niczym phenix z popiołu,
hartowane uczucia powstaną,
tą samą,
lecz żelazną duszę narodzą,
by nie ślepą miłością obdarzyć kolejną
damę.
I znów szukać przyjdzie mi,
wśród płci pięknej kobiecej inwazji,
by odnaleźć tą,
która odwzajemni miłość mą.
pora stanąć na nogi
Komentarze (4)
Pora stanąc na nogi i ostrożniej tym razem szukać.
Podoba mi się stwierdzenie, że nie można wymazać
wspomnień, czas nie zawsze zabliźnia rany a jednak
trzeba iść dalej i zostwaić pod kluczem złe
wspomnienia.
I podnosić się będziesz nie raz jeszcze, żelazną
zbroję z duszy zdejmując.
Pozytywne przebudzenie i słuszne, tak trzymać
wspomnieniami choć pięknymi żyć się nie da, ale
nadejdą nowe, może lepsze, piękniejsze i na zawsze :))
dobry wiersz :)
Sa tacy którzy się podnoszą ...tu widze ze do nich
nalezysz ...i tacy jak ja którzy podniesc sie nie
moga...więc odchodza w doline cieni...pisz dalej
powodzenia...wiem ze ta jedyna to docenia...jesli
jeszcze nie teraz to z pewnością gdy sie zjawi...