PRZEBUDZENIE

Znów zasnęłam przy Twym boku,
buszując bezwiednie myślami,
wśród gąszczu włosów,
kładąc dłoń na Twej skroni

Zabłądziłam w snach, szukając Ciebie,
bo tam tylko się kochaliśmy,
bez skazy dnia jutrzejszego,
skutego myślami innych ludzi

Nie szukałam ocalenia,
żadnej drogi zbawienia,
bo byłeś dla mnie tak daleki,
jak sopel lodu we mgle,
na szczycie Himalajów,
który mnie zranił do głębi
miłością swą nieskalaną,
na papier zmysłów przelaną

Jak krew brocząca z mego serca,
pulsowałeś w mych żyłach,
niezmiennie byłeś,
choć w pobliżu Cię nie było…
czułam Twoją obecność,
kiedy czytałam słowa,
nadal Cię kocham…

Pozwól mi zatem zapomnieć,
w otchłani niepamięci,
bo nie chcę już pamiętać tych słów,
których kiedyś pragnęłam nie zapomnieć,
opuść sen mojego życia na zawsze
dziś tylko o to proszę ...

autor

Klasyczna

Napisany: 2008-05-08 Dodano: 2008-05-09 00:59:45

Ten wiersz przeczytano 471 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie