Przechodzac...

Nie zwiaze wierszy kokardka promieni,
nie zamkne w pudelku zlotym,
nie beda rymy teczy kolorem
lub orla podniebnym lotem.

Zabraklo ciepla w myslach zgubionych,
wytarly jaskrawosc obrazy,
milczenia pelna pustynna cisza,
wymarly pieszczot wyrazy.

Pochmurnie szaro w duszy nijakiej,
nie czuje zadnego ciepla,
zagrzmialo w dali na pozegnanie,
w sercu juz zalosc rozmiekla.

Odejscia musza nie zawsze bolec,
bywaja tez wyzwoleniem.
opadlym z serca kamieniem ciezkim,
niemozebnego bolu kojeniem.

Zazwyczaj sa tez nowym poczatkiem,
dlatego znow marze skrycie
i dzieki tej madrej znanej dewizie
kochajac-przechodze przez zycie.

autor

Maeuslein

Napisany: 2006-06-29 Dodano: 2006-06-30 00:10:13

Ten wiersz przeczytano 481 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie