A przecież jestem
Twoje spojrzenie
zamienia ziemię
na niebo.
Błękitem karmisz
i nie potrzeba
niczego
więcej, by kwitnąć
rozniebieszczonym
powojem.
Spoglądasz w oczy,
a one takie...
nie moje.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2015-08-11 11:03:29
Ten wiersz przeczytano 6103 razy
Oddanych głosów: 111
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (151)
Dziękuję nowym czytelnikom :)
aż pokiwałam na końcu głową ze zrozumieniem,
niesamowita trafność słów
dawniej wystarczyło
to jedno spojrzenie
- no i już się żenię:)
pozdrawiam pięknie:)
Jak zwykle Twoje wiersze
będą dla mnie pierwsze
...miło przeczytać...
:)
lazurowym spojrzeniem
przyćmiłeś nieba błękit
które z wielkiej złości
zagroziło deszczem
i chmurą gradową
Lubię takie wiersze na dzień dobry. To powyżej
potraktuj z uśmiechem. Serdecznosci.
za
MAGNOLIO, ZOLEANDER, dziękuję Wam za poczytanie i
komentarze :)
Córeczko Adama (och, jakie piękne imię ;)), lubię gdy
do mnie zaglądasz.
Niech się spełni Twoje zielonookie marzenie. Życzę Ci
tego :)
Dobrego dnia, moje miłe czytelniczki :))
Piękny Twój wiersz, Zosieńku. I taki mi bardzo bliski,
"niebowy":)
Bardzo lubię niebieskie oczy, choć słabość mam do
zielonych:) Znalazłam takie, które nadały życiu sens.
Bardzo chciałabym, - nie zawieść, - móc zatrzymać na
długo, niczym nie rozczarować.
Tyle w Twoich wierszach łagodności. Lubię takie
klimaty i takich ludzi, w towarzystwie których - życie
się nie "chmurzy".
Dobrego dnia:):**
Ładna melancholia...pozdrawiam :)
Czemu w niebo spoglądasz.Oczy Wenus masz dzisiaj.
Spójrz na niebo pogodną nocą, z dala od blasku świateł
miast, a gołym okiem zobaczysz kilka tysięcy
pojedynczych gwiazd.
Dziękuję, Ewo :)
globus, już wyczerpałam...;))
Spoglądasz w niebo
tam czerpiesz wenę
pewnie dlatego
nic tu nie zmienię... +++
Pozdrawiam
Poezja.
Vita in deserto, nowicjuszko,
dziękuję Wam za poczytanie :)