Przeciez mozna!
bywa taka ciemność
i nic nie widać
serca matki, ni ręki przyjaciela
gubimy się w samym sobie
i wtedy słyszymy własny płacz
nasz, tylko nasz, nikomu nieznany
i gorzkie łzy, i tę bezradną nienawiść
budujemy mur..
po co?
przecież możemy kochać
autor
vissel
Dodano: 2006-06-14 20:50:04
Ten wiersz przeczytano 434 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.