Przecież wiesz
Lutowe oczy takie zimne.
W mroźnym spojrzeniu zastygł staw.
W taflę wstawiono z rana szybę.
Bezdomny w zimnym parku zgasł.
Na szybach biała polichromia,
artysta miał wytrawny smak.
Ptak gdzieś głęboko nuty schował.
A może zimny mu je skradł.
W głębokim mrozie milczy ziemia.
Marzeniom zamarzł letni wiersz.
Jakże smakuje kawa ciepła
i te dwa słowa Grzeją.Wiesz.
Komentarze (21)
za oknem zima mróz ktoś odszedł z braku ciepła
a peelka ma swój bezpieczny azyl
serdeczności :)
W wierszu tym w domyśle ukazano prawdę ściśle...
Wiersz o pięknym zimowym klimacie.
Dwa światy, bezdomność i ciepły z kawusią dom:)
Witaj. Pieknie oddana chwila. Za oknem chlod, ktos
odszedl z braku ciepla... a peelka znajduje swoj maly
azyl, gdzie ogrzewa sie w milosci. Moc serdecznosci
Magdo.
Mróz ostatnio w taflę mojego oczka wodnego
codziennie wstawia szybę a ja codziennie
ją rozbijam, udostępniając rybkom więcej powietrza.
Walka z wiatrakiem trwa a mróz na nerwach gra.
Piękny obraz zimy. Pozdrawiam. Miłego tygodnia :))
PS. Zapraszam na mój ostatni wiersz.
szkoda bezdomnego
Pozdrawiam serdecznie