Przeczucie
Na krok nie odstępuje
Nawet na chwilę
Chodzi, myśli, mówi coś nieskładnie
Razem ze mną
Prześladuje jak cień
Oddycha moim powietrzem
Żyje z mojej kwi
Cieszy się ze smutnych dni
Chce mnie posiąść
Zawładnąć duszą i ciałem
Mieć dla siebie
Szeptać do ucha czułe słówka
Albo zabrać tam
Gdzie nie był nikt
To przeczucie
Z którym nie można wiecznie żyć
autor
Jutrzenka1989
Dodano: 2008-06-24 11:17:02
Ten wiersz przeczytano 547 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Wkradło Ci się troche literówek (pierwszy, trzeci,
trzynasty i ostatni wers). A do treści sie nie
czepiam:)