Przed czasem
Strzępki dawnego życia
jak stłuczony talerz
leżą dookoła
nadzieja już odeszła
zostanie tylko grób
i pamięć niczym gwiazda
z echem minionych dni
zgaśnie bezpowrotnie
miliony ludzkich istnień
odchodzą zbyt wcześnie
autor
chacharek
Dodano: 2016-11-06 13:08:38
Ten wiersz przeczytano 1020 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
tak, wtedy żal jest nie do opisania
no cóż :(
smutna refleksja, nie mamy na to wpływu tylko serca
krwawią, pozdrawiam
Zbyt wcześnie dla tych, co zostają...
Prawda.
Dobry wiersz.
Zbyt wcześnie dla tych co odchodzą i dla tych co
pozostają a podobno w najlepszy czas,pozdr:)
Zawsze to pytanie - co zrobić z tą żałością co sciska
Pozdrawiam
Decyzja o tym kiedy i kto do człowieka nie należy i
całe szczęście!
Selavi...
Pozdrawiam Geniuszu:-)
O tak masz rację ludzie odchodzą zbyt wcześnie…
Arku, smutna to refleksja, czyli samo życie cóż My
trzeba z tym żyć…
Pozdrawiam bardzo serdecznie i mimo wszystko uśmiech
zostawiam:)
samo życie, smutne,,,pozdrawiam :)
Nie da się ukryć, że śmierć nabiera swoje żniwa.
Ludzie odchodzą - pamięć zostaje!
Pozdrawiam!
Smutna prawda.
Miłego wieczoru :)
:(
smutno:(
:(
smutno:(