Przed majestatem Faraona
Od duszy odrywa się dusza
Gasną uczucia wzniosłe
Miłość odchodzi do lamusa
Koniec to takie proste
Koniec złudzeń pełne rozmycie
Cisza a jednak trąbi
Byłaś mi przecież całym życiem
Kto teraz cię zastąpi
Kto na nowo zapali światło
Ładną bajkę opowie
Z kim będzie trudno i z kim łatwo
Kto ogień zgasi w głowie
Komu na imię dam codzienność
Kogo tulić w ramionach
Dla kogo świata tylko piękność
Majestat Faraona.
Gregorek, 6.6.2020
autor
return
Dodano: 2020-06-06 11:09:42
Ten wiersz przeczytano 572 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
OJ, u Ciebie jak zwykle - zaczytać się można i
zamarzyć. Tyle metafor , nigdy w życiu nie czytałam,
by porównano Miłość -Kobietę - do Majestatu Faraona
...:)
Koniec miłości jest smutny ale daje też szanse na nowy
początek. Z kimś innym.
Piękny.
Pozdrawiam serdecznie :)
zauroczona głosuję...
Ta miłość, która nie przetrwała
ten ból i pustka, niezmierzone,
Choć jeszcze myślę "moja mała",
to jednak wiem, wszystko skończone...