Przed odlotem
Dzień już dawno zasnął.
Mgła opada miękko.
Bądź,
dopóki promień
nieba nie wyzłoci.
Ręce masz jak gniazdo,
które budzi świergot,
ciepłem wypełnione
po koniuszki nocy.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2018-08-10 07:18:28
Ten wiersz przeczytano 8108 razy
Oddanych głosów: 133
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (194)
Ireneo, nie bardzo rozumiem...
ale dziękuję za poczytanie :)
A te odloty to do roboty?:)
fatamorgano, dzięki :)
Miłego.
Na usta ciśnie się tylko jedno słowo - PIĘKNIE!
Pozdrawiam serdecznie, miłego dnia :)
uwagę na
nam się
:)
Moliczko, ja też się cieszę :)
Bożenko, nie ukrywam, że swoją
wizytą sprawiłaśmi wielką radość :)
Wiedziałam, że zwrócisz uwagęna tytuł ;)
Ze wstydem muszę Ci wyznać, że nie znałam tego wiersza
M.Hillar :(
Ale widać, że podobne rączki namsię trafiły :)
"Poetka naszej młodości" no powiedzmy ;))
Dziękuję raz jeszcze Wszystkim czytającym i
komentującym :)
Miłego dnia.
Aż żal z takiego gniazdka wyfruwać... odlotowy wiersz,
z tytułem to nawet erotyk;)
Śmielej napisała M. Hillar, która często stosowała
symbolikę rąk, a gniazdo z rąk ogrzewało przemarznięte
stopy - wiersz 'Twoje ręce znaliśmy na pamięć:) Hillar
była ikoną/poetką naszej młodości szkoda, że dziś
trochę zapomnianą.
Pozdrawiam, Zosiu:)
Witaj,
cieszę się bardzo...
Dziękuję i serdecznie pozdrawiam.
Dziękuję i pozdrawiam, zmegi :)
Pięky krótki i wymowny;)pozdrawiam cieplutko;)
Pięknie dziękuję :)
Tomasz, _wena_,karat,
miło,że zajrzeliście :)
Krótko a wymownie! Pozdrawiam!
pięknie!
pozdrawiam serdecznie :)
Godny podziwu wiersz:)