Przed odlotem
Dzień już dawno zasnął.
Mgła opada miękko.
Bądź,
dopóki promień
nieba nie wyzłoci.
Ręce masz jak gniazdo,
które budzi świergot,
ciepłem wypełnione
po koniuszki nocy.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2018-08-10 07:18:28
Ten wiersz przeczytano 8162 razy
Oddanych głosów: 133
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (194)
Halinko, kaczorkz, Agrafko, dziękuję Wam za poczytanie
z komentarzem :)
Miłej niedzieli.
Nie chce się wstać... Bardzo milutko się przytulić do
tych słów. Miłego dnia :)
taką lirykę przez duże L zawsze chętnie czytam.
Pozdrawiam Zofio paa :)
Pełnia spełnienia i przytulania, nie tylko w nocy,
pozdrawiam
Lotko :)
Zuza, milutko :)
Ślicznie
Zawsze z rozkoszą i mocno bijącym sercem Zosiu :-)
Och, Lotko, jak ja lubię gdy do mnie zaglądasz :)
Przepiękny, ciepły, do rozkosznego wtulania się,
wiersz! :-)
Serdeczności Zosiaczku :-)
Waldi, Graźynko, Anno, dziękuję Wam :)
Uroczy wiersz :)
Miłego i Tobie Zosiu:)
jak ja kocham no a świt jeszcze bardziej ...
Dzień dobry :)
Cieszy mnie, Grażynko, Twoje "kocham". Bardzo :)
Miłego dnia.
Taką lirykę kocham,
a te koniuszki nocy
są superowe.
Dobrej nocy życzę Zosiu:)