Przed odlotem
Dzień już dawno zasnął.
Mgła opada miękko.
Bądź,
dopóki promień
nieba nie wyzłoci.
Ręce masz jak gniazdo,
które budzi świergot,
ciepłem wypełnione
po koniuszki nocy.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2018-08-10 07:18:28
Ten wiersz przeczytano 8163 razy
Oddanych głosów: 133
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (194)
bardzo i to bardzo
Pozdrawiam serdecznie
Dziękuję nureczko :)
I powiem Ci coś w tajemnicy...
nie tylko w wierszu ;)
Klimatycznie i przytulnie w Twoim wierszu.
Gniazdo i ręce kojarzą się z bezpieczeństwem,
poczuciem szczęścia i dobrym snem " po koniuszki nocy
".
Pozdrawiam :)
;) Dziękuję, Mario, za poczytanie.
Idealnie. I co tu mówić, i po co?
Jorg Wolf, Dziadek Norbert,
dziękuję Wam za poczytanie z komentarzem :)
Miłego dnia.
Bądź, po prostu bądź,
odlot dokąd? Ireneo pyta,
niech przyjmie wiersz jako erotyk,
to z odpowiedzią się przywita.
Fajny wiersz. Pozdrawiam.Dobranoc :)
Ładnie
Miło pozdrawiam
valerio, ZOLE, dziękuję Wam.
Miłego wieczoru i dobrej nocki :)
Można się rozmarzyć... pozdrawiam
Pięknie tak zasnąć i ja tez tak chce :)
Ewaes, miło, że byłaś:)
To gniazdko wypełnione ciepłem... Cudnie:)
Miłego dnia :*)
☀
PLUSZ, dziękuję i pozdrawiam.
O każdej porze dnia,
ten przekaz dobrze się ma...
+ Pozdrawiam serdecznie