Przed snem.

A może już nie kłamać przed snem.
Nie zasypiać w objęciach nadziei,
kochanki niewiernej jak każda,
której chciałeś oddać zbyt wiele.

Przegrałem z życiem pijacki zakład
o morze wódki i ostatni sen, w którym
jasny blask oczu kocha się z życiem.
I nawet ja wierze w szczęśliwy koniec.

W słowach, których nie wypowiedziałeś,
zapewne miałeś rację, albo nawet więcej.
Ocean prawdy wypiłem z gorzkim winem.
Półwytrawnym i półsłodkim - jak półżycie.

Nie żałuję, a może już nawet tego nie umiem.
Teraz już tylko czekam na pijane gwiazdy,
niech tańczą w mych źrenicach, zakochane
w dniach, których smak umknie moim ustom.

autor

nikt

Napisany: 2009-11-11 Dodano: 2009-11-11 20:35:41

Ten wiersz przeczytano 602 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie