Przed snem

Pro Ionas.

Nadzieje płowe,
Łzy jałowe,
Prośby bez wartości
I błagania giną w nicości...
O Kupidynie i Venus! O Afrodyto i Erosie!
Czemu zadecydowaliście o takim dla mnie losie?!
Żywy ogień me wnętrzności w bólu trawi!
Oh, powstrzymajcie go ludzie prawi!
Serce w piersi niczym rączy ogier galopuje,
A opanować ciało rozum próbuje, starania jego?
Marne! Gdyż oczu nie mogę oderwać od ukochanego...
Wiesz, że wysycham i więdnę z utęsknienia,
Że tyle słów mam ci do powiedzenia,
Ale i ja wiem, że twe piękne, szare źrenice,
Te prawdziwej wiedzy o duszy krynice,
Nie spojrzą na mnie jako ja na ciebie...
A przecież ma dusza w twoją stronę się kolebie!
"Kocham cię" do mnie twe usta nie wyrzeką...
A płynę już starożytną Charona rzeką!
Oraz przytulić cię nie będzie mi dane...
A oto ostatnie słowa wypowiedziane:
Wszystko wyjaśnię ci spojrzeniem...
A reszta? Jest milczeniem.

AB

autor

AnimusLibrus

Napisany: 2013-12-10 Dodano: 2013-12-10 20:24:59

Ten wiersz przeczytano 615 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie