Przed świtem

Ucieka z głowy sen
zaczynam budzić się.
Resztka snu w nicość odchodzi,
wierny pies po twarzy liże mnie.

Jeszcze trochą poleżę,
dzisiaj nigdzie się nie spieszę,
przeciągam się powoli,
budzik zaczyna dzwonić.

Za ścianą kanarek pieśń swoją śpiewa,
za oknem szumią drzewa,
mały deszczyk z chmury pada,
wiatr lekko powiewa.

Wstaję, choć niepewnie
zaczynam nowy dzień,
jeszcze oczy mam zamknięte,
wieczorem znów położę się.

autor

lew Judy

Dodano: 2010-04-18 11:07:18

Ten wiersz przeczytano 626 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie