Przed ucieczką

Czasami zastanawiam się dlaczego,
Ludzie nawzajem niszczą własne ego.
Dlaczego nie potrafią żyć ze sobą w zgodzie,
Kłócą się jak niespokojne zwierzęta w zagrodzie.
Po co na bzdety wydają swoją drobną flotę
I dlaczego nie wychodzą jak maja ochotę,
Jak można w ogóle być takim ascetą
Hamować się przed ziemską podnietą.

A czy wy dobrze z życia korzystacie?
Róbcie co chcecie i tak za dużo macie,
Genialne pomysły, ale bez myśli udanych.
To jest mój manifest dla dusz zbłąkanych,
Bo życie dąży do przepaści skraju
I tak skończycie w piekle nie w raju,
W dalszej ucieczce sensu nie widzę,
A z ludzi doskonałych sobie szydzę.

autor

MilJack

Dodano: 2005-01-10 08:34:16

Ten wiersz przeczytano 468 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie