Przed wiesnom
Wiersz gwarowy
Przed wiesnom
Ozwom, echem, zogłosem,
casem pieronami,
abo ino po holak
owcymi dzwonkami.
Daje znać, wiesna…
Śpiywem skowronków
sumem ciepłego wiatru,
i brzęceniem bąków…
Idzie a może już furko
nisko ponad holami…
A kie już na ziemi siednie
zazieleni polany
kieluskami umoi
mój holny świat ukochany…
Pote miyłości naleje
do kozdego serduska
i będzie holny wiater
furcoł w tetrowyk pieluskak…
A na razie, dysc leje
od wschodu zowiewo,
i zimno nom syćkim
i ptoskom i drzewom…
kieluski - krokusy
Komentarze (12)
odetchnęłam z ulgą, że u Ciebie skoruso, nadal pięknie
:-)
U mnie też zimno jarzębinko,
ale wkrótce będzie coraz cieplej,
w Tatrach też :)
Pozdrawiam serdecznie i zapraszam na opowieść o
bohaterze:)
ładnie wiosennie na tych halach i moc krokusów kwitnie
to cudny widok:-)
pozdrawiam
Gwarowe x fajne;)
...fajnie się czyta twoje utwory, dotykam wtedy
Polskiej mowy...
pozdrawiam serdecznie:))
Daje już znać o sobie
Pozdrawiam skoruso
Pięknie jak zawsze! Pozdrawiam!
Z przyjemnością przeczytałem.
Pozdrawiam :)
Ładny wiersz gwarowy. Pragniemy ciepła i powiewu
wiosny. :)
Moja żona góralka z Ochotnicy ciągle mówi, że
nie wyjdzie na działkę póki jej burza nie ogrzmi.
Pozdrawiam Skoruso.
"mój holny świat ukochany..." i wszystko już
powiedziane.
Serdecznie pozdrawiam :)
Wszyscy oczekujemy jej prawdziwego przyjścia, takie w
towarzystwie słońca i jej zapachów.
Ładny wiersz.
Pozdrawiam:)
Marek