Przed zachodem słońca
Dziękuję, za szczerą i ostrą krytykę jednemu z poetów Beja, który postawił mnie do pionu. Powiedział, że "stać cie na więcej" więc się staram,zmieniam styl ale czy dobrze robię - nie wiem.
Płynę przez życie, śmierci naprzeciw,
(chociaż nie znam miejsca ani godziny)
i odczuwam, jakby mój statek,
(a raczej wrak o uśmiechniętej twarzy)
uderzył w skałę.
Jednak nie dzieje się nic..
spokój….
Cisza odpowiada … nie, nie, nie
teraz.
Jeszcze ci dane będzie wiele godzin,
spać spokojnie pod gwiazdami.
Z woli losu w dal popłyniesz z wiatrem,
jak i podczas sztormu,
aż zobaczysz przejrzystego ranka,
że twój statek na drugim brzegu
już przycumowany.
Tam odpoczniesz - mówi wiatr po chwili.
Spotkasz sprawiedliwość, prawdę
i odbierzesz nagrodę za słowa i czyny.
Nie, nie mów tego, nie mów - to wiem!
Rozłóż skrzydła wietrze, do lasu pędź.
Powiedz to drzewom,
by się wzajemnie nie raniły,
bo chłód i ból odczuwam
z każdej strony świata.
A ty wietrze, też dziś jesteś dziwnie
zimny.
Więc pędź w słońcu się ogrzej!.....
Leć wreszcie!.... Zimno mi już!
A chciałbym się ogrzać w promieniach,
nim słońce sięgnie horyzont.
Oceniajcie szczerze, ja się nie pogniewam. Pozdrawiam i dziękuje.
ESTERA60
Komentarze (7)
Zwracaja uwage barwne opisy, wiersz robi dobre
wrazenie.
ja równiez nie znam sie na krytyce...za któtko
pisze....ale wiersz dobry w odbiorze ...pozdrawiam
cieplutko
Dzięki "ula2ula" mówiąc o słońcu miałam na myśli życie
nad zachodem a za horyzontem drugi brzeg. Jakbym nie
brała rytm w końcówce mi się chwieje. Gdy słońce
"sięgnie" horyzont to promienie będzie jeszcze widać
tak mi się wydaje. ech! szkoda że jest ograniczona
ilość komentarzy bo traci się możliwość na ulepszenie
warsztatu. Dziękuję wszystkim, jak i każdemu z osobna
którzy czas swój mi poświęcają . Pozdrawiam serdecznie
-:)
wiersz jest rytmiczny sens trzyma lekkie pióro dialog
z wiatrem ożywia i daje przejrzystości końcowy wiersz
bym zamieniła zależy od Autora nim słońce sięgnie
horyzont przeczytaj czy złapie rytm cały wiersz Dobry
jest w wypowiedzi Pozdrawiam:)
Bardzo ładnie poprowadzony wiersz,podoba mi się.Nie
znam się na krytyce.Pozdrawiam.
Esteroo w swoim wierszu bardzo wyraznie ukazujesz trzy
siostry....
a przyjaciel wiatr prowadzi poprzez czas i morskie
fale do portów ...przez góry i lasy do chatki gdzie
odpoczniemy....zycie wławsnie takim jakim
jest...kazdego dnia....dziekuje pozdrawiam...
Nie jestem krytykiem z krwi i kości.. czytam Twój
wiersz.. wczuwam się w stan jaki kierował Tobą, gdy
były pisane te słowa.. odbieram podobnie.. z wiarą i
nadzieją.