Przedwiośnie
resztki śniegu stajały
ziemia cicho westchnęła
oddech wiosny poczuła
ożywczych sił dostała
szarość w błękit zamienia
promyk złoty się wdziera
nieśmiały ciepły dotyk
drzwi wiośnie otwiera
ptakom dzwonki rozdaje
z ciepłym wiatru powiewem
budzą ranek błękitny
dobrą nowiną ,śpiewem
pąkami nabrzmiałymi
drzewa ze snu zbudzone
w zieloną bramę wchodzą
nagością zawstydzone
Komentarze (31)
Ciekawy wiersz,pozdrawiam miło
Ach ta wiosna :-) Jaki piękny i malowany ciepłem barw
Twoich uczuć "motyl" :-)
Ja już chce wiosnę ;)
Fajnie się czytało ;)
Pozdrawiam ;))
Pączek maleńki
i ten listek zieluteńki
tak się błyszczy,
połyskuje.
Życie budzi się na nowo.
Jutro będzie jeszcze piękniej, kolorowiej :)
Witaj karmarg w wiosennej oprawie,
do twarzy Ci w zielonym kolorze:)))
Pozdrawiam, miłego dnia.
Wiersz z ciekawą kompozycją zwrotek i wersów umila
czytelnikowi
piękną budzącą się porę roku
p o z d r a w i a m
Ciepło pozdrawiam i też wiosny wyglądam :)
Tęskno do wiosny, tęskno :)
Z niecierpliwością czekam na spełnienie Twojego miłego
wiersza. Pozdrawiam z uśmiechem :)
Śliczny, barwny, ciepły:)
ładnie o przyrodzie, pozdrawiam
lekko barwnie i tak ciepło
niestety u mnie ciągle zima
Tęsknię za wiosną.A u Ciebie tak przedwiosennie.
Myśli już biegną ku ciepłej wiośnie,
Mówi o tym Twoje i moje ,, PRZEDWIOŚNIE ,,
wiosny jeszcze nie widać, tym bardziej z wielka
przyjemnością czytam o wiośnie wiersze :-)