W przedziale samotności
Na błękitnej szybie zapisany mój smutek.
Łzy stąpające bezwładnie szepczą czule
zapadając sie w otchłań rozpaczy.
Każdy ruch zbliża mnie do pułapki
przedziału samotności.
Chce choć raz dotknąć mych marzeń
i poczuć smak rozkoszy...
autor
pierwszy promyk
Dodano: 2006-10-02 23:25:57
Ten wiersz przeczytano 489 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.