Przedzimie
zima się spóżnia
niebo płacze
srebrno-szklistą jesienią
w szyby kołacze
wiatr drzewa zgina
przemokłe świerszcze
przestały śpiewać
pieśni najszczersze
melancholia i smutek
spokoju nie dają
rozsiadły się w duszy
i nokturnem grają
autor
ARABELLA
Dodano: 2015-12-13 06:44:47
Ten wiersz przeczytano 1632 razy
Oddanych głosów: 34
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
A ja nie tęsknię za zimą, nie wiedzieć czemu, ale nie
po drodze mi z nią i z utęsknieniem czekam pierwszego
powiewu wiosny, ech, ale póki co, brrrr- mroźno dziś.
Napisałaś piękny wiersz droga ARABELLKO i w
melancholijnym nastroju o przyrodzie, a takie bardzo
lubię. Pozdrawiam serdecznie☺
pięknie melancholijnie - jesienny nastrój udziela się
nam wszystkim:-)
pozdrawiam
Ładnie obrazowo w tym przedzimiu.
Wszystkiego dobrego
Smutek i melancholia rozsiadły się
i dręczą duszę
życzę pogody ducha pozdrawiam:)
A ja nie tęsknie za zima..pozdrawiam cieplutko
E.....:-)
Może już niedługo posypią białym puchem i na świecie
wokół nas będzie pięknie?
Pozdrawiam
melancholia gości w Twoich wersach
czekamy na kolejną porę roku
pozdrawiam
ładny:)
Niech już się skończy to przedzimie.
Pozdrawiam.
gdzie ta zima gdzie ta zima chyba jesień ją za uszy
trzyma...nadejdzie...lekko płynnie się
czyta...pozdrawiam.
Już chyba wolałabym śnieg:)
Zwłaszcza dzisiaj było tak bardzo smutno i ponuro
Pozdrawiam
Melodyjnie u Ciebie, zima jeszcze za drzwiami, a żal
mi tych świerszczy.
Z przyjemnością przeczytałam, pozdrawiam ARABELLO:)
Oj grają, miło u ciebie choć jeszcze jesiennie na
dworze. Pozdrawiam serdecznie Arabello:-)))
To ja Tobie ARABELLO dziękuje że sie na mnie nie
gniewasz że się ośmieliłam zaraz pod tutaj Twoim
wierszem i dzięki Tobie teraz napisać ten tekst
Jeszcze raz pozdrawiam bardzo serdecznie :)