przeistoczenie

obudziłem się zmyślony
ręką przecze­sałem myśli
od­wróciłem świat na głowie
marząc aby sen się wyśnił

z głowy zdjąłem ciężar chwili
zat­rzy­mując się w pół drogi
jak da­leko jest w głąb siebie
czy od śmie­chu bolą nogi

głowa źródłem jest pogody
burza sy­ci grad hormonów
od­na­lazłem kwiat rozpusty
pełen różowych balonów

coś znów krzyczysz mo­je ego
jes­tem echem człowieczeństwa
a świat który jest w mym celu
pod­wa­liną jest szalenstwa

autor

jarek k

Napisany: 2012-07-31 Dodano: 2012-10-04 18:53:22

Ten wiersz przeczytano 709 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie