przejście
nie mów jesieni smutna zasuszona
blaknie wydając ostatnie kolory
że posiwieje a jej martwe włosy
okryją drzewa aby zmartwychwstały
nie mów jesieni że oddała soki
mgłom tak skłębionym jak pamiętnik
tęsknot nie mów jej zamilcz
niech do końca myśli że
przekroczy światy mostami z korali
Komentarze (52)
Przepiękny wiersz!
"przekroczy światy mostami z korali".
Jestem pod urokiem wiersza.
Pozdrawiam bardzo serdecznie
Czasami lepiej nic nie mówić...a ja powiem: Piękny
wiersz - poezja!
Pozdrawiam wibracjo bardzo serdecznie :)
"Mimozami jesień się zaczyna..."
Smutny wiersz a zarazem śliczny i liryczny czytam ze
wzruszeniem.
Pozdrawiam serdecznie :)
Przepiękna liryka,
Czasem milczenie bywa zlotem
Przeczytalam z przyjemnoscia
:)
ciekawie, klimatycznie i nostalgicznie...pozdrawiam
Nie każda prawda jest pożądana. Z podziwem dla
jesiennego wiersza - pozdrawiam :)
pięknie
Jesień bawi, jesień smuci,
już się kończy, zima w drodze,
potem wiosna do nas wróci,
każda pora cieszyć może.
Więc radujmy się jesienią,
nim na zimę jej nie zmienią.
Fajny debiut. Witam i pozdrawiam
życząc miłej reszty dnia :)
Bardzo ciekawy wiersz, choć smutny to w barwach
jesiennych.
;)
nadzieja to jest to co nas trzyma na duchu :) powiem
ale miłego wieczoru
z przyjemnością przeczytałam
Trzeba zostawić jej odrobinę nadziei bo każdy jej
potrzebuje :)
Witam serdecznie w bejowym świecie :)
Dziękuję za odwiedziny i komentarze.
Z niekłamaną przyjemnością.
Pierwszy raz mam przyjemność spotkania się z Twoją
poezją i jestem pod wrażeniem. Pięknie piszesz. Wiersz
płynie ujmującą liryką. Czytam kolejny raz.