przejście przez piekło

adolf to takie słodkie dziecko co rusz
wymachuje rączką chcąc odkurzyć niebo
lecą sztalugi


dzień trzeci


oflag
gargamelowate wieżowce gubią cień
w ludzkich twarzach niepewność
niewielu pozostało a ulice wcale nie bielsze
choć można skręcić w prawo iść naprzód skręcić w lewo
zakręcić się w kółko
wszystko w zasięgu ręki i nic prostsze
domysły czy mądrze
wołają wszyscy czego nie można
wykluczyć w grze w tym natłoku złych kart
milczę nie na czas


być może wrócę do swej bandy
przecież nie gwałci się polnych dróg

autor

marti@wiersze

Napisany: 2008-02-22 Dodano: 2008-02-22 22:21:49

Ten wiersz przeczytano 974 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie