***Przeklęta miłość***

Do Tego, przez ktorego ne potrafię już pisać wesołych wierszy...

zniknij z mego serca
z mego życia
z mojej duszy
pozwól mi zapomnieć
odejdź
i nie wracaj nigdy
nie potrzebuję cię
naprawdę
daj mi spokój
nie dręcz dłużej
nie rozumiesz że cierpię
nie chcę cię znać
przeklinam dzień w którym TO się stało
przeklinam dzień w którym mnie uwięziłeś
chcę odlecieć niczym ptak
aby poczuć spokój radość wolność
nawet gdybym miała skończyć
jak Ikar
o jedno proszę Boże
nigdy więcej takiej miłości

PZDR dla tych, którzy też chcą się uwolnić, ale nie mogą...

autor

Awiw

Dodano: 2005-06-30 13:58:06

Ten wiersz przeczytano 497 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie