Przekroczyć próg
Wyjść poza siebie
by czyjś próg
stał się swoim
wejść w czyjeś ja
zaskorupione
przyparte do muru
niemocy
odnaleźć wśród tłumu
to co zagubione
gdy chwile zastygną
otulić wzruszenie
Potrzebna jest braciom
taka przestrzeń
jak w tunelu światełko
gdzie nawet nocą
nie gaśnie
gdzie cisza pachnie
chlebem
a nieuchronność
nie przeraża
gdy ktoś za drzwiami
czeka
autor
Grażyna Sieklucka
Dodano: 2014-07-04 09:05:32
Ten wiersz przeczytano 1618 razy
Oddanych głosów: 41
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (48)
Kto nie jest empatyczny, nie zrozumie dokładniej
drugiego człowieka. Pozdrawiam:))
Przepiękny wiersz, chwyta za serce.
Pozdrawiam serdecznie.
Oleńko, prośba spełniona. Dziękuję
za zaufanie, jakim mnie darzysz.
Grażynko mam do Ciebie wyjątkową prośbę proszę, abyś
Ty pomodliła się za mojego syna jego stan jest
krytyczny. Nie wiem, dlaczego właśnie Ciebie o to
proszę, lecz Ty zawsze swoje wiersze tak uduchowiasz
piszesz w nich tak cudownie o Bogu, że postanowiłam
Ciebie o to poprosić…
Przepraszam jeśli w jakiś sposób Ciebie uraziłam.
"nieuchronność
nie przeraża
gdy ktoś za drzwiami
czeka" tak właśnie :-)
dziendobry Eleno, mysle ze to nie my, masle ze to oni,
lecz ich jest coraz wiecej ...,
wyjsc poza siebie dla innych,
piekny wirsz choc lubie rym, wcale to nie znaczy ze
nie zachwycam sie pieknymi wierszami bez rymu,
pozdrawiam
Jak dobrze gdy ktoś za nami tęskni... Pozdrawiam
Grażynko serdecznie :))
a jednak coraz bardziej się izolujemy w naszym
społeczeństwie...
Odczytuję jednak pewną nadzieje. Wiersz napisany z
uczucie. Pozdrawiam
Dziękuję Kaczorku i Mariat.
Dobrej nocy.
Niech to światełko nigdy nie gaśnie, Grażynko
Pozdrawiam cieplutko
"jak w tunelu światełko
gdzie nawet nocą
nie gaśnie
gdzie cisza pachnie
chlebem
a nieuchronność
nie przeraża
gdy ktoś za drzwiami
czeka"
------------
I właśnie to jest to, czego najczęściej brakuje.
Dziękuję Jaro i Sloncapowieka za ciepłe słowa.
Pozdrawiam serdecznie.
ale piękne.