Przemienienie
za dzień
nienazwany przez ciszę
wrócą sny
pod dach mego serca
twój głos
ponad czasem usłyszę
zwiędnie strach
w potłuczonych lusterkach
a tymczasem
po schodach wydeptanych przez życie
stąpa miłość zbyt młoda
z cierniem jasnozielonym
winem słabym jak woda
bólem nieprzemienionym
lecz przez noc
zgasną popioły gwiazd
wtedy my
wzejdziemy blaskiem chwil
które otuli ziemia
odpłyniemy w czas
nieznanych dni
wiecznego przemienienia
autor
Mirosław Madyś
Dodano: 2018-03-07 11:19:02
Ten wiersz przeczytano 1067 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
młoda miłość smakuje jak dojrzewające wino, po latach
nabierze wykwintnego smaku i koloru
miłego dnia :)
miłość - wybawicielka od strachu i bólu, jeszcze zbyt
słaba, by pomóc, jeszcze za słaba, by sama ranić
małgosia38 - Dziękuję i pozdrawiam:)
Bardzo mi się podoba:)
Miłego wieczoru:)
bluszcz - dziękuję i pozdrawiam :)
Donna - Cieszy mnie fakt, że dostrzegłaś w wierszu
możliwości dla własnej interpretacji, tego co dwoje
zakochanych przeżywa w drodze do miłości nie
przemijalnej. Kobieta bez względu na wiek, kiedy kocha
zawsze jest młoda. Mężczyzna... nie koniecznie :):):)
Dziękuję i pozdrawiam:)
Sławomir.Sad - dziękuję za komentarz i pozdrawiam
serdecznie:)
Nie wszystko rozumiem, ale wiersz urzeka.
Pozdrawiam serdecznie. :)
Witaj. Zobaczylam tutaj zetkniecie dwoch swiatow...
ona bardzo mloda jej uczucia wciaz niedojrzale jak
slabe wino... piekna, kusi, uwodzi... on, to czlowiek
dojrzaly, ktory nosi w sobie lek... czy ta eucharystia
cial gleboka noca wystarczy... przemienienie wody w
wino, postrzegam dwojako... jeden, peela krew w
obecnosci ukochanej uderza do glowy jak wino, dwa
wierzy w przemienienie uczuc peelki w uczucie dojrzale
i trwale... ale to tylko takie tam moje gadanie... o
winie.
Interesujacy wiersz, nie zamykasz czytelnika w sztywne
ramy, dajac mozliwosc do swobodnego poruszania sie po
literkach.
Moc serdecznosci.
Piękny wiersz z nietuzinkowymi metaforami. Pozdrawiam
Mirku :)
Adelaa - dziękuję za dobre słowa i pozdrawiam:)
bronislawa.piasecka - dziękuję za komentarz i
pozdrawiam:)
Bardzo ładny, interesujący wiersz. Pozdrawiam.
Przenosisz w czas w którym wszystko może się zdarzyć,
w nieodgadnioną przyszłość - Pozdrawiam
Sotek - dziękuję za ciepły komentarz. Pozdrawiam:)