Przemijalność
Jak żyć i nie być kochanym?
Zwyciężyć i zostać skazanym?
Uczymy się marzyć,
wierzyć zaczynamy,
z bólem i żalem o przeszłości
zapominamy,
tęsknotę przezwyciężamy,
i wtedy nagle ...
gaśniemy.
Niespodziewanie z dnia na dzień znikamy.
Duchowo odchodzimy,
ciałem nie grzeszymy...
pustkę czynimy.
autor
Cytrynka09
Dodano: 2007-11-21 23:08:20
Ten wiersz przeczytano 397 razy
Oddanych głosów: 0
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.