Przemijanie
Pod nogami szeleszczą liście
usłane brunatną czerwienią,
nastrój jesieni cieszy młodych,
iskrzących promieniami życia.
Natura z dnia na dzień odmienia
zadbane klomby w kształcie koła,
stare drzewa szumią przeszłością,
wspominają tych, co odeszli.
Na ławeczkach ci sami goście
co wczoraj karmili gołębie,
te same rozmowy o życiu,
przemijającym czasie, bólu.
Czas nie zatrzyma się, chociażby
przystanęły wszystkie zegary,
młodość Srebrnym Globem odjedzie,
promienie zaświecą dla innych.
autor
WOJTER
Dodano: 2018-01-08 16:35:04
Ten wiersz przeczytano 1529 razy
Oddanych głosów: 59
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (65)
To prawda , że nawet, gdyby wszystkie zegary sie
zatrzymałay czas będzie płynął dalej...
Pozdrawiam serdecznie.
tak, właśnie jest... mądrze
poruszył mnie ten wiersz,napisany z głęboką zadumą
Mądra refleksja życiowa Pozdrawiam Serdecznie
Bardzo podoba mi się podoba Twój refleksyjny wiersz
Pozdrawiam serdecznie :)
Bardzo ładny wiersz. Zastanawiamy się kiedy to
zleciało?
Pozdrawiam:)
Dobry życiowy zatrzymujący przekaz
Pozdrawiam
Miło Ciebie zobaczyć dzisiaj na Beju Tereso. :)
Życzę miłego wieczoru.
Czas się nie pomyli
nie cofniesz co można zmienić ,on nie wraca.Bóg tylko
nami kieruje .
Tereso, czekam na kolejny Twój wiersz. :)
Pozdrawiam.
Bardzo refleksyjny zatrzymuje,pozdrawiam cieplutko :)
Niestety przemijamy...kazdego dnia.
o ulotności pięknie
Przemijanie?
Tereniu w Twoim wydanie to głęboka refleksja i zarazem
pytanie czy nam się zdaje, że ten czas oszalał płynie
jak nigdy dotąd i najgorsze jest to, że nawet nie
można go zatrzymać choćby na chwilę, aby mógł
zaczerpnąć oddech a my z nim...
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i mimo wszystko
uśmiech ślę, Ola:)
Dla jednych zaświecą pięknym płomieniem, innych wątły
ogarek szybko zagaśnie - mam na myśli wzmianki o
śmierci dzieci z różnych przyczyn - pozdrawiam
serdecznie