PRZEMIJANIE
Drzewo, które stoi przed domem,
zna historię mojego życia.
Widziało mnie jak byłem mały,
i gdy byłem dojrzały,
skrywałem się pod nim przed deszczem,
odpoczywałem w gąszczu konarów
Widziałem jak zmienia barwy,
Od zieleni, przez żółć, do czerwieni
Widziałem je bez liści,
I gdy wypuszcza wiosenne pędy.
Zżyłem się z drzewem, było dla mnie,
przyjacielem i barometrem życia.
Dziś po latach,
gdy mam przed sobą ostatnią drogę,
Drzewo stoi jak zawsze,
Ani drgnie, tylko konarami poruszyło,
liśćmi zaszeleści,zaszumiało,
na moje pożegnanie.
autor
Sarek56
Dodano: 2018-04-15 08:14:21
Ten wiersz przeczytano 575 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Mega wymowne, każdy z nas ma lub zna takie drzewo. To
daje do myślenia i pozostawia w refleksyjnym nastoju,
pozdrawiam :)
udana refleksja pozdrawiam
Pięknie a to drzewo super:)pozdrawiam cieplutko:)
Piękny.Długiego życia w dobrym zdrowiu życzę.
Ja tez posadziłam kilka świerków. Ocalał jeden i żyje,
piękny, dostojny. Jestem też dobrym obserwatorem
przyrody. Pozdrawiam serdecznie.
Człowiek zwiazany jest z naturą Natura z człowiekiem
Ty pięknie o tym pisze :) Bardzo ciekawie o wspólnych
latach Twoje życia powiazanego z drzewem
Podziwiam
Życzę jeszcze długich lat zycia i niech drzewo szumi
Ci najpieknie jak umie
myślę, że drzewo uschnie po Twoim odejściu. takie
uczucie działa w obie strony.
życzę długich lat życia w zdrowiu :)
"Tylko lichwiarz cieszy się z upływu czasu."
- Valeriu Butulescu.
Miałem Michale takie dwie brzozy przed domem, została
tylko jedna, teraz tylko na nią patrzę.
Miłej niedzieli głowa do góry.
Mnie także podoba się ten obraz. Co myślisz o tym aby
zamiast
"odpoczywałem w jego konarów gąszczu." napisać
"odpoczywałem w gąszczu konarów."
i "Od zieleni, przez żółć, do czerwieni." zamiast
"Od zieleni, po żółć, do czerwieni."?
Miłej niedzieli:)
Znakomity wiersz. Twój stosunek do drzewa ma coś z
intymności pomiędzy kochankami. Widziałeś je nagie i
ubrane, widziałeś jak się starzeje i masz wrażenie, że
przeżyje Ciebie tak jak nieraz żona męża.
Pozdrawiam serdecznie Michale. :)
Podoba się opowieść o niezwykłej symbiozie człowieka z
naturą (drzewem).
Pozdrawiam :)