Przemijanie
Przemija lato
Zanurzone
W otchłań zamieci
Przemija jesień
Rozdrobniona
Płatkami śniegu
Zima
Rozgrzana
Jasnym promieniem słońca
Przemija wiosna
Zamieniana
Wrzaskiem dzieciarni
W mijające lata
autor
Starszy pan
Dodano: 2019-08-22 07:37:10
Ten wiersz przeczytano 509 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Ciekawe spojrzenie. Miłego dnia:)
wszystko przemija,pozdrawiam
To prawda, wszystko płynie, też pozdrawiam
Z publikacji limeryków chyba zrezygnuję, choć mam ich
w zanadrzu setki
Panta rhei...
Pozdrawiam
Od nurkowania - taka tam pasja:)
Nie chodziło mi o kolejność, a o ich cechy, sam opis.
Chyba źle to ujęłam.
Właśnie to w wierszu ujęło mnie najbardziej, poza tym
przyda się taka odskocznia od limeryków:)
Jeszcze raz pozdrawiam ;))
Nie pomieszane - nureczko - zaczynamy od zimy a potem
po kolei. A tak przy okazji: nureczka to od
nurkowania?
Trochę pomieszane te pory roku, albo mi się wydaje...a
wrzaski dzieciarni na dworze to teraz "towar"
deficytowy - rzadki, denerwujący, ale na wagę zota.
Przynajmniej w tym momencie przed kompem nie siedzą...
Pozdrawiam :)
Wszystko przemija. Pory roku chociaż się odradzają, a
przemijanie nasze niestety...
Pozdrawiam serdecznie :)
Tak to już jest. Cieszmy się każdą chwilą. Pozdrawiam
i tak na okrągło...
Wiosna, lato, jesień zima nie przemijają, podobnie jak
fale bijące w brzeg morza. one są, później się cofają,
by znowu nadejść.
Przemijamy MY!