przeminęło z ogniem
i tak to wszystko się toczy
Rozkwitła kiedyś tęczą na łąkach
była jak długo czekane dziecię
malutka, czysta, słońcem pachnąca
najsubtelniejsza czułość na świecie
Była jak zapach tuberoz w lecie
jak bryza morska o wschodzie słońca
buchała ogniem choć był to kwiecień
zespolić się z nią i trwać bez końca
Lecz przyszła jesień wiatry i burze
strach zamknął oczy kwiatom na łąkach
mrok się sprzeciwił piękna naturze
szarość i plucha, pustka, rozłąka
Wypatrywałem jej z utęsknieniem
w kolorach tęczy, promieniach słońca
ona zwabiona jak ćma płomieniem
skończyła żywot w objęciach ognia
autor
krolik2006
Dodano: 2015-01-30 21:37:33
Ten wiersz przeczytano 1436 razy
Oddanych głosów: 42
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (50)
Dziękuję bardzo Króliczku za Twoje miłe i szczodre
odwiedziny.
Pozdrawiam serdecznie.
Ładny, uczuciem pisany wiersz, piękne słowa. Z wielka
przyjemnością przeczytała. Pozdrawiam.
Piękny wiersz. Warsztatowo dobrze napisany.
Pozdrawiam ciepło.
'jak długo oczekiwane* dziecię' poza tą jedyną uwagą
wiersz podoba mi się bardzo. Pozdrawiam :)
Wciąga... Pozdrawiam :))
choć rymowanie nie w super stanie, to jednak treść
płynie falą łąki kwitnącej; stąd i gorąco, jak to z
ogniem bywa, wszystko się - albo rozpływa, albo gdzieś
utonie.
Ładny romantyczny pełen uczuć wiersz . Pozdrawiam i
dziękuje za odwiedziny .
Uroczo i romantycznie ujęte przemijanie.Pozdrawiam
miło.
Tajemniczy, pięknie napisany wiersz, płynnie się
czyta,i dobre proste rymy. Zatrzymał mnie w zadumie:)
Tęcza, burza, mrok - odczytuję symbole i wiersz przez
to wydaje mi się nieco patetyczny, ale godny uwagi.
Przydałaby się również konsekwentna interpunkcja. Masz
fajne pomysły i doszlifowanie detali podniosłoby
jakość tekstu.
Nie wstawiaj wiersza od razu. Daj mu ostygnąć i wtedy
zobaczysz, co można poprawić. Pozdrawiam serdecznie i
życzę sukcesów.
Bardzo piękny wiersz pełen ciepła i metafor.Osobiście
lubię takie klimaty.
śliczny, ulotny.
Wszystko ładnie i pięknie, a tytuł
troszkę prześmiewczy. Pozdrawiam
I ja zgadzam się z opinią Ilony. Miło mi, ze tu
trafiłam i z ogromna przyjemnoscią przeczytałam ten
piekny wiersz. Czekam na nastepne.
O i to jest poezja, szkoda, ze wczesniej tu nie
trafilam:-)