Przemyslałem Ciebie.

Poczyniłem notatki, od niezdarnych palców
do dziury w czerwonym kawałku mięsa.
Nawet zgadłem, co pomyśle na końcu.
Dziś muszę odszukać bezpieczny kąt
w pulsującym globusie wszechświatów.
Bo nie che już stać w twoich drzwiach,
przesuwając palcami po rondzie kapelusza.
Połknąłem słowa i teraz nic nie powiem.
Nie zdołają przecisnąć się przez zęby.
Zostaną na zawsze zakładnikami wstydu,
o którym nocny rynsztok nuci ballady.
W niej jakiś ja i jakaś ty tańczą pijani,
a sen śni się radośnie, nieznośnie lekko.
Na bladym śniegu pierwszy grudniowy poranek
ma kaca i boi się życia przez filtr papierosa.

autor

nikt

Napisany: 2009-11-25 Dodano: 2009-11-25 21:54:40

Ten wiersz przeczytano 473 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie