Przemyślenie
niekidy wśród zawiłości ludzkich dróg
brniemy w ciemne ulice życia
gdzie sens jest zatracany w niepamięci
zapominamy czym jest człowieczeństwo
czym morale, etyka, religia
czym sens istnienia
nawet radość śiwąt tak ważnych dla
kruchości świata
ulega degradacji zapomnienia
dlaczego?
bo w zaułku życia nikt nie pamiętał
o zapomnianym
ale można stamtąd wrócić
zobaczyć światło, blask, dotknąć
szczęścia
poczuć radość i unieść się w błękit
zapomnienia tego słodszego...
skąd ta zmiana?
to bliskość świadomości, że dla kogoś
istnieję
mam fragment rodziny, jaka dla mnie jest
wszystkim
oststnią ostoją trzymającą mnie przy
życiu...
Komentarze (2)
Przemyślenia od serca,jak ważne dla nas.Bardzo ładny
wiersz.Pozdrawiam.
świadomość bliskości i ktoś pamięta to sens
bezpieczeństwa i radości Bardzo trafne przemyślenia +
pozdrawiam:)