PRZENICOWANE
życie wywróciłam na drugą stronę
za mną kraina babci pachnąca chlebem
zamilkł znajomy śpiew ptaków
poszłam w nieznane
czy było warto
tu też są ptaki
śpiewają
tylko ich trele jakby smutniejsze
rej wiodą wrony we wszystkich parkach
kraczę tak jak one
przywłaszczyłam ich monogamię
kurczę się w toksycznym związku
nic wyjątkowego
czy zdołam powtórnie przenicować swoje
życie
adoptuję zdecydowanie
Grażyna Elżbieta Fotek
Proszę nie utożsamiać mnie z podmiotem lirycznym wiersza.
autor
grażyna-elżbieta
Dodano: 2015-06-24 17:36:17
Ten wiersz przeczytano 2289 razy
Oddanych głosów: 58
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (70)
Dziękuję, Wszystkim za odwiedziny. Cieplutko
pozdrawiam :)
ładnie i refleksyjnie, pozdrawiam
zatrzymuje oryginalnością i refleksją; trzeba
próbować* pozdrawiam
ciekawy i ładny wiersz
"jeśli wejdziesz miedzy wrony..."
bardzo ładny
Ładna refleksja
Dobra refleksja i przesłanie
Pozdrawiam serdecznie
Smutny,ciekawie napisany.Pozdrawiam
Częściej nas przenicowują, niż byśmy chcieli. Warto
spróbować samemu - warto być podmiotem.
Pozdrawiam:))
Ciekawa refleksja
Dobra refleksja.... a zdecydowanie jest zdecydowanie
ważne:)
kobieta choć słaba płeć... wiele przetrzyma, wszak to
my rodzimy w bólu...
ciekawie o życiu...
Dziękuję za odwiedziny i komentarze. Pozdrawiam :)