Przenikanie
Jestem niziną na której leżysz,
ziemią piękną Polskiej macierzy,
horyzontem gdzieś tam w oddali,
ogniskiem kiedy badyl się pali,
omamia oczy gama kolorów,
nierówna paleta wgłębień i wzorów
górą szumiącą pokrytej lasem,
ścieżką wąziutką i wywijasem,
drobną igiełką gdy spada z drzewa,
ptakiem co różnie o życiu śpiewa,
stróżką płynie źródlana woda,
nieziesko piękna wokół przyroda,
rzeki różniste i trzęsawiska,
a morza Świata; to wielka miska,
wszelakie życie jest jak bateria,
posiada imię; cudowna materia.
M.MProskurowska.2018.
Dodano: 2018-04-12 20:11:02
Ten wiersz przeczytano 759 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
pięknie :)+
świetny, refleksyjny i życiowy wiersz; za Przenikanie
koleżanka punkt dostanie:) pozdrawiam serdecznie
Ukłony dla Was kochani poeci.
doskonałe to przenikanie, brawo :-)
Za Kazapem.
Chciałbym być na topie.
bardzo piękny i rzeczywisty opis osobowości - to
sztuka pisać o...
pozdrawiam
Świetny, refleksyjny wiersz, pozdrawiam serdecznie :)
Pięknie powiedziane, wzruszające.
Pozdrawiam serdecznie.
Życiowa refleksja skłaniająca czytelnika do
zastanowienia się nad jego wartościami.
Pozdrawiam:)
Marek
Ładnie:-)
Miłego:-)
Warto się zatrzymać :) Pozdrawiam serdecznie +++
i tak się sama do życia nam wprasza
po prostu Polska ojczyzna nasza
pięknie o tym co nas otacza i tak delikatnie jak dym
co snuje się z ogniska
to patriotyczny śpiew serca.
Mario, bądź wyżyną, a nawet górą, co nad poziomy ...
masz literówkę w "nieziemsko"
pozdrawiam wieczorowo :)
Śliczny patriotyczny wiersz. Jadę, by tego wszystkiego
dotknąć, zobaczyć.
Ciesze się,że jadę na trzy miesiące. Pozdrawiam Mario.