Przepaść
Stoję nad przepaścią,
chce skoczyć.
Tłum ludzi stoi za mną,
krzyczą zebym tego
nie robiła,
że to nie jest rozwiązanie,
ale nikt z nich
nie podejdzie
i nie przyciągnie mnie do tyłu
żebym nie skoczyła.
Oni tylko mówią,
bo co im to za różnica
czy skocze, czy nie.
Ja nikogo nie obchodze.
Dlatego.
Skocze.
Żegnaj świecie,
żegnajcie wy
którzy tam stoicie.
autor
Annusia
Dodano: 2006-09-19 14:29:53
Ten wiersz przeczytano 1379 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.