Przepaść życia
Dla wszystkich, którzy pragnęli własnej śmierci...
Kiedy słońce świeci w maju,
stoje na przepaści skraju.
Wystarczy krok jeden zrobić,
krok, aby życie stracić.
Ale ja chyba nie chcę tego,
nie chcę tracić życia swego,
bo ono sił mi dodaje,
bo ono kolory oddaje.
Życie jest piękne czasem,
ale trzeba walczyć z czasem,
bo ni ubłaganie biegnie
i kiedys szare życie zegnie.
Tym, którzy w jakiś sposób kochają życie....:)
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.