przepraszam...
przepraszam....
przepraszam ze bylam taka bezmyslna
nieodpowiedzialna
ze milosc ograniczalam
szczescia nie znalam
przepraszam ze leniwa bylam
zachlanna....
kochajaca smierc
w zyciu nie odpowiedzilana
ze bylam tchorzem
otwarta na smierc
w cieniu sie chowalam
uciekajaca...
przed szczesciem,
w potoku loez plywajaca
ze smiercia na TY
z zyciem na PAN
uciekalam w sny
przepraszam....
...was wszystkich....
autor
lochnessija
Dodano: 2005-12-05 16:03:18
Ten wiersz przeczytano 651 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.